Maandag 27 maart

Voor 9 uur hebben we al een hoogtepunt te pakken; vlak naast de opgravingen van Magdela zingen wij in het hart van de christelijke koepelkerk de liederen 'Mijn Jezus ik hou van U' en 'Baruch Hashem Adonai'...een kippenvel-moment. De plaats hier is bijzonder. Vanwege de geplande bouw van een winkelcentrum en het nodige bodemonderzoek zijn recent de huizen en de synagoge met het altaar van Magdela ontdekt. De plaats is bekend geworden door Maria Magdalena die hier gewoond heeft. Zij heeft volbracht wat de twaalf leerlingen niet gedaan hebben; Jezus tot het inderdaad bitterste einde begeleid. Met uitzondering van Johannes dan. Zij was ook de eerste getuige van Jezus' opstanding.
Onze chauffeur Eli brengt ons vervolgens naar de Berg der Zaligsprekingen, de plaats waar Jezus de Bergrede zou hebben gehouden. We wandelen door de bloementuinen, zingen en we kijken uit over het meer.
Tabgha is de plaats van het wonder van de vermenigvuldiging van de broden en de vissen. De Byzantijnen hebben in Tabgha een kerk gebouwd in de 5e eeuw. Die kerk bestaat niet meer, maar wel kunnen we nog een schitterende vloer mozaïeken aantreffen van die kerk. Men beweert dat het de mooiste mozaïeken zijn die men in Israël kan bewonderen: een aantal sierlijk gevormde vogelfiguren en verder een mand met broden en twee vissen.
In Kapernaüm zien we de opgravingen van de fundamenten van de huizen, waarvan er een zo goed als zeker het huis van Petrus is geweest. Jezus woonde waarschijnlijk in het huis van Petrus en hij kon 's avond heel gemakkelijk een wandeling maken langs het meer. Jezus heeft een goede verzorging heeft gekregen van de schoonmoeder van Petrus, die Hij van een ernstige ziekte had genezen.
In de tijd van Jezus had een Romeinse centurio een synagoge voor de Joden laten bouwen, omdat hij veel sympathie had voor de godsdienst van het Joodse volk. Op diezelfde plek was er twee eeuwen later weer een synagoge gebouwd, waarvan we de ruïnes nu nog kunnen zien. Deze huidige synagoge uit de 3e eeuw was gebouwd van zandsteen, maar onlangs heeft men de fundamenten van de synagoge uit Jezus' tijd opgegraven. Die synagoge was – net als alle andere gebouwen en ruïnes die uit de tijd van Jezus stammen, van basaltsteen opgetrokken. Voor ons komt hier Jezus' tijd hier tot leven, je eigen ervaringen vullen de vier evangeliën aan, ooit door iemand omschreven als de wording van het vijfde evangelie.

Ons happy meal hebben we in Beit She'an, één van de tien heidense steden van de Decapolis. Het is nu een belangrijke opgravingsplaats in Israël, waar de 6000 jaar oude nederzetting is blootgelegd. In 1 Sam 31 wordt de stad genoemd: En zij namen de lichamen van Saul en zijn zonen van de muur van Bet-San....

Om 14.15u passeren we grensovergang van de Westbank of de Westelijke Jordaanoever, die sinds de Zesdaagse oorlog Israëlisch gebied is ipv Jordaans. We zien uit over militair gebied op Jordanië, met soms een bunker en mijnenvelden, en afgeschermd door hekken. We zien hier ook de boomgaarden van dadelpalmen, die Israël hier kweekt en de velden met consumptie-druiven en paprika's.
Langs de bergen van Samaria rijden we door Palestijns gebied, wat steeds meer dor en droog wordt.
Dan verlaten we de hoofdweg en rijden naar de doopplaats van Jezus in de Jordaan. Op een kaart uit de 6e eeuw, die in Jordanië is gevonden wordt dit aangewezen als doopplaats. Hier wordt de militaire zone doorbroken. Op het moment dat wij arriveren worden er mensen ondergedompeld. Bij deze temperatuur van 28℃ en de warme wind is dat misschien iets aantrekkelijker ;-).

Wat er door je heen gaat bij de eerste aanblik van Jeruzalem...als stenen konden spreken, wat zouden ze vertellen? Ze hebben gezien dat koning David in 1048 v Chr. de stad veroverde en later al jubelend de ark door de straten droeg. Hier bouwde Salomo de prachtige tempel en kwam God tussen Zijn volk wonen. Het leger van Sanherib lag hier voor de muren, bespotte koning Hizkia en de uitgehongerde inwoners totdat de Engel door het dal ging en in één nacht de 185000 soldaten doodde. De stenen zouden spreken van de ellende ten tijde van de ballingschap, dat koning Manasse geketend door de poort naar Babel liep. Dat de tempel werd verbrand, maar dat het ook weer opgebouwd werd door teruggekeerde ballingen. Zij zouden spreken van Yeshua die onder gezang als koning der Joden Jeruzalem werd binnengehaald, maar werd gekruisigd als Koning der Joden. In 70 n. Chr. zouden die stenen stuk voor stuk door de Romeinen worden afgebroken en zouden alle burgers worden deporteerd. De heuvels rondom de stad stonden vol met kruizen, zóveel mannen werden er gekruisigd dat er geen kruishout meer over was en zelfs de bomen werden gekapt. Dan nog alle oorlogen met vijanden, afkomstig vanuit alle windstreken vanaf de Middeleeuwen. Wat een geschiedenis! Wat een stad!

's Avonds maken we nog een lichttour door de stad, zien o.a. de Damascus gate, de Bloemgate, Jaffa gate en brengen bij de molen een toast uit op een vrij Jeruzalem!